افلاطون مي گه:
اگه با دلت چيزي يا کسي رو دوست داري زياد جدي نگيرش،
چون ارزشي نداره،
چون کار دل دوست داشتنه، مثل کار چشم که ديدنه،
اما اگه يه روز با عقلت کسي رو دوست داشتي، اگه عقلت عاشق شد،
بدون که داري چيزي رو تجربه مي کني که اسمش عشق